zapytaj.onet.pl

Musisz zgłosić się do weta mój kot obecnie przechodzi koci katar. Jest dość ciężki do wkyleczenia codzienie odbywają się zastrzyki.. jest buedy.. nie widzi na jedno oko ponieważ napuchło mu oprócz tego strasznie kicha. Byłam u weta i dostałam krople do oczu i lek na zmiejszenie goraczki gdyż norma o kuta [jak u nas jest 36,6] to u zwierzą t jest 38 stopni a mój kot miał 42, z goroszem.. mam także szczekacza w domu który porwał mi krple i przegryzł.. więc nic po kroplach nie zostało.. chchiałm kupić ale babka w aptece powiedziała ze tylkko na recepte.

Życze szybkiego powrotu do zdrowia Twojemu kotkowi ;PP.

Proszę czekać...

Musisz zgłosić się do weterynarza. On przypisze twojemu kotku specjalne zastrzyki lub tabletki, które łączy się z kocią karmą.

Proszę czekać...

idź z nim do veta.

Proszę czekać...

byłam u weterynarz kotek jest juz po 3 różnych antybiotykach ale katar nie ustępuje Sander jest jeszcze dzidzius ma 7 miesięcy

Proszę czekać...

Koci katar to choroba zakaźna. W jej zespół wchodzi zapalenie jamy nosowej, górnych dróg oddechowych, jamy ustnej i spojówek. Jest to choroba uleczalna, ale czasem może powodować śmierć u młodych kociąt. Choroba ta jest wywoływana przez dwa wirusy: herpeswirus typu 1 (FHV-1) oraz caliciwirus (FCV), a także poprzez różnorakie bakterie i zarazki. Herpeswirus jest mało odporny na czynniki środowiska zewnętrznego. Niszczy go wysoka temperatura oraz wszystkie powszechnie używane środki dezynfekcyjne. Jednak caliciwirus kota jest znacznie odporniejszy. W środowisku zewnętrznym może przetrwać do 10 dni. O wiele słabiej reaguje na środki dezynfekcyjne. Nosicielami zarazków kociego kataru są koty. Mogą one zarażać nawet do 3 miesięcy od ustąpienia objawów choroby. Mogą też być bezobjawowymi nosicielami przez całe życie. Zarazki znajdują się w wydzielinach z nosa, gardła i worków spojówkowych, a także w kale i moczu. Do zarażenia katarem może dojść poprzez kontakt z chorym kotem lub jego wydzielinami, kontakt z kotem będącym nosicielem, a także przez wspólne kuwety, klatki, miski, ręce właścicieli. Do zarażenia się FHV-1 może dojść także przy przedostaniu się wirusów z chorej matki na kocięta podczas ciąży, bądź drogą płciową podczas krycia. Wirusy mogą także zostać przyniesione na ubraniu czy butach. Na koci katar najczęściej chorują koty mieszkające w większych skupiskach: schroniskach, hodowlach, piwnicach. Zazwyczaj chorują kocięta, które utraciły naturalną odporność, czyli w wieku powyżej 6-12 tygodni. Przebieg i czas trwania choroby jest różny – zależy od siły, z jaką wirus zaatakował a także od tego, w jakim wieku i kondycji jest kot. Na początku choroby pojawia się kichanie oraz przezroczysty wypływ z nosa i oczu. Kolejno następuje zapalenie spojówek, gorączka, brak apetytu. Zwierzę jest osowiałe i bardzo dużo śpi. Wydzielina z oczu zamienia się w ropę. Czasem zwierzę może się obficie ślinić. Kociego Kataru nie wyleczysz bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Zabierz kota do przychodni. Początkowe, niegroźne objawy mogą przeistoczyć się w bardzo poważne powikłania lub nawet spowodowac jego śmierć. Dlatego choroby nie powinno się traktować pobłazliwie. Pozdrowienia i zycze Twojemu kotu szybkiego powrotu do zdrowia

Proszę czekać...

TaaaAAAaa? No co ty nie powiesz NotForYou......... (a, znasz wogóle znaczenie tego wyrażenia?)

opracuj coś swojego dziecko i później dodaj

Proszę czekać...

Koci katar to choroba zakaźna. W jej zespół wchodzi zapalenie jamy nosowej, górnych dróg oddechowych, jamy ustnej i spojówek. Jest to choroba uleczalna, ale czasem może powodować śmierć u młodych kociąt. Choroba ta jest wywoływana przez dwa wirusy: herpeswirus typu 1 (FHV-1) oraz caliciwirus (FCV), a także poprzez różnorakie bakterie i zarazki. Herpeswirus jest mało odporny na czynniki środowiska zewnętrznego. Niszczy go wysoka temperatura oraz wszystkie powszechnie używane środki dezynfekcyjne. Jednak caliciwirus kota jest znacznie odporniejszy. W środowisku zewnętrznym może przetrwać do 10 dni. O wiele słabiej reaguje na środki dezynfekcyjne. Nosicielami zarazków kociego kataru są koty. Mogą one zarażać nawet do 3 miesięcy od ustąpienia objawów choroby. Mogą też być bezobjawowymi nosicielami przez całe życie. Zarazki znajdują się w wydzielinach z nosa, gardła i worków spojówkowych, a także w kale i moczu. Do zarażenia katarem może dojść poprzez kontakt z chorym kotem lub jego wydzielinami, kontakt z kotem będącym nosicielem, a także przez wspólne kuwety, klatki, miski, ręce właścicieli. Do zarażenia się FHV-1 może dojść także przy przedostaniu się wirusów z chorej matki na kocięta podczas ciąży, bądź drogą płciową podczas krycia. Wirusy mogą także zostać przyniesione na ubraniu czy butach. Na koci katar najczęściej chorują koty mieszkające w większych skupiskach: schroniskach, hodowlach, piwnicach. Zazwyczaj chorują kocięta, które utraciły naturalną odporność, czyli w wieku powyżej 6-12 tygodni. Przebieg i czas trwania choroby jest różny – zależy od siły, z jaką wirus zaatakował a także od tego, w jakim wieku i kondycji jest kot. Na początku choroby pojawia się kichanie oraz przezroczysty wypływ z nosa i oczu. Kolejno następuje zapalenie spojówek, gorączka, brak apetytu. Zwierzę jest osowiałe i bardzo dużo śpi. Wydzielina z oczu zamienia się w ropę. Czasem zwierzę może się obficie ślinić. Kociego Kataru nie wyleczysz bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Zabierz kota do przychodni. Początkowe, niegroźne objawy mogą przeistoczyć się w bardzo poważne powikłania lub nawet spowodowac jego śmierć. Dlatego choroby nie powinno się traktować pobłazliwie. Pozdrowienia i zycze Twojemu kotu szybkiego powrotu do zdrowiaKoci katar to choroba zakaźna. W jej zespół wchodzi zapalenie jamy nosowej, górnych dróg oddechowych, jamy ustnej i spojówek. Jest to choroba uleczalna, ale czasem może powodować śmierć u młodych kociąt. Choroba ta jest wywoływana przez dwa wirusy: herpeswirus typu 1 (FHV-1) oraz caliciwirus (FCV), a także poprzez różnorakie bakterie i zarazki. Herpeswirus jest mało odporny na czynniki środowiska zewnętrznego. Niszczy go wysoka temperatura oraz wszystkie powszechnie używane środki dezynfekcyjne. Jednak caliciwirus kota jest znacznie odporniejszy. W środowisku zewnętrznym może przetrwać do 10 dni. O wiele słabiej reaguje na środki dezynfekcyjne. Nosicielami zarazków kociego kataru są koty. Mogą one zarażać nawet do 3 miesięcy od ustąpienia objawów choroby. Mogą też być bezobjawowymi nosicielami przez całe życie. Zarazki znajdują się w wydzielinach z nosa, gardła i worków spojówkowych, a także w kale i moczu. Do zarażenia katarem może dojść poprzez kontakt z chorym kotem lub jego wydzielinami, kontakt z kotem będącym nosicielem, a także przez wspólne kuwety, klatki, miski, ręce właścicieli. Do zarażenia się FHV-1 może dojść także przy przedostaniu się wirusów z chorej matki na kocięta podczas ciąży, bądź drogą płciową podczas krycia. Wirusy mogą także zostać przyniesione na ubraniu czy butach. Na koci katar najczęściej chorują koty mieszkające w większych skupiskach: schroniskach, hodowlach, piwnicach. Zazwyczaj chorują kocięta, które utraciły naturalną odporność, czyli w wieku powyżej 6-12 tygodni. Przebieg i czas trwania choroby jest różny – zależy od siły, z jaką wirus zaatakował a także od tego, w jakim wieku i kondycji jest kot. Na początku choroby pojawia się kichanie oraz przezroczysty wypływ z nosa i oczu. Kolejno następuje zapalenie spojówek, gorączka, brak apetytu. Zwierzę jest osowiałe i bardzo dużo śpi. Wydzielina z oczu zamienia się w ropę. Czasem zwierzę może się obficie ślinić. Kociego Kataru nie wyleczysz bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Zabierz kota do przychodni. Początkowe, niegroźne objawy mogą przeistoczyć się w bardzo poważne powikłania lub nawet spowodowac jego śmierć. Dlatego choroby nie powinno się traktować pobłazliwie. Pozdrowienia i zycze Twojemu kotu szybkiego powrotu do zdrowia

Proszę czekać...